მოგეხსენებათ, რომ ახალი წელი კარგი საშუალებაა "ძველის დასავიწყებლად და ახალი ცხოვრების დასაწყებად". ამიტომ ყველა ცდილობს, ახალი წლის დღეებში ცუდზე ნაკლები იფიქროს და კამპანიისთვის ისეთი ადამიანები შეარჩიოს, ვისთანაც თავს ყველაზე კარგად იგრძნობს.
ტრადიციულად, ამ დღესასწაულის შინაარსიც სწორედ რამდენიმე სუფრის შემოვლასა და ახლობელი ოჯახების მილოცვა-დალოცვაში მდგომარეობს, რაც გარკვეული წესრიგის დამყარებას მოითხოვს.
წესრიგი კი მარტივად მყარდება, ტრადიციების მიმდევარი ადამიანები ღამის 12 საათს საკუთარ ჭერქვეშ, საკუთარი ოჯახის წევრებთან ხვდებიან, რის შემდეგაც წინასწარ შეთანხმებული მიმოსვლა იწყება. თუმცა მანამდე მეკვლეობის მნიშვნელოვანი რიტუალია ჩასატარებელი.
მეკვლეობა, სტუმარ-მასპინძლობის ტრადიციიდან იღებს სათავეს. სტუმრის მიღება, ტრადიციულად, ოჯახის ღირსებად ითვლება და ქართველ კაცსაც უჩნდება პრეტენზია - ეს ღირსება ახალ წლის პირველ წუთებშივე დაიცვას. მეკვლე, პირველ ყოვლი
... კითხვის გაგრძელება »
ძველი ქართული საახალწლო სუფრა ნამდვილად არ იყო ისეთი უხვი და მრავალფეროვანი, როგორც დღევანდელი, მაგრამ ასეთ სუფრაზე ყველაზე კარგად ჩანდა საქართველოს ცალკეული კუთხეების ტრადიციები და ზოგადად სუფრის ფენომენისადმი დამოკიდებულება.
იმერეთი თავისი სამზარეულოთი ყოველთვის გამოირჩეოდა საქართველოს სხვა კუთხეებისაგან და ეს საახალწლო სუფრაზე ყველაზე კარგად ჩანდა. მხალეულობისა და საკმაზის მრავალფეროვნება და ხორცეულის მეტად ორიგინალურად დამუშავების ცოდნის გამო, იმერული სუფრა რაც არ უნდა ღარიბული ყოფილიყო, მაინც გემრიელი იქნებოდა. მთაში ძირითადად ხორცეულისაგან ამზადებდნენ კერძებს, უმეტესად ყოველგვარი საკაზმის გარეშე და იქაურ სუფრას ნამდვილად აკლდა მრავალფეროვნება.
ქართლ-კახეთში საშობაო-საახალწლო სუფრის მშვენებად ითვლებოდა (სხვათა შორის, დღესაც ითვლება) ნაზუქები. სამეზობლოში რომელი ქალიც ყველაზე კარგ ნაზუქებს დააცხობდა, მომავალ წელს
... კითხვის გაგრძელება »
როგორ ხვდებოდნენ ახალ წელს ჩვენი წინაპრები? ალილოზე დადიოდნენ, ერთმანეთს სტუმრობდნენ და ახალი წლის დღეებს სიმღერასა და ცეკვა-თამაშში ატარებდნენ.
ახალი წლის თარიღს საქართველოში ხშირად ცვლიდნენ. მეშვიდე საუკუნემდე ახალ წელს აგვისტოში აღნიშნავდნენ, მეშვიდე საუკუნიდან მეცხრე საუკუნის დამდეგამდე - სექტემბერში, შემდგომ კი ახალი წელი მარტში გადაიტანეს. მარტში ახალი წლის აღნიშვნა გამართლებულიც იყო. წელიწადი ხომ გაზაფხულით იწყება?!
რაც შეეხება ძველი საახალწლო ნაძვის ხის მორთულობებს დასავლეთ საქართველოში უმეტესწილად ჩიჩილაკს დგამდნენ, აღმოსავლეთში კი - ნაძვის ხეს. ნაძვი სიცოცხლის, მარადიულობის სიმბოლოა, ჩიჩილაკს კი მეორენაირად ბასილასაც ეძახიან, მზის ფორმა აქვს და თავისი შინაარსით ესეც სიცოცხლეს განასახიერებს.
ჩიჩილაკს ძირითადად თხილის ხისგან ამზადებენ და ხილითა და "ფოჩიანი კამფეტებით" რთავენ. მოგეხსენებათ ჩიჩილაკის თავი ოთხადაა გაყოფილი, ჭრილში ჯვარს სვამენ და ამ ჯვ
... კითხვის გაგრძელება »
საახალწლოთა და საშობაოთ როგორც მთელ მსოფლიოში, ისე საქართველოშიც დიდი მონდომებით ემზადებიან. ეს ორი დღესასწაული ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია ჩვენთვის. გამომდინარე აქედან თითოეული ოჯახი ცდილობს არცერთ ტრადიციას აუაროს გვერდი და სრულყოფილად შეხვდეს მომავალ წელს.
ნაძვის ხე.
ნაძვის ხეს ტრადიციისამებრ ოჯახებში ახალ წლამდე რამდენიმე დღით ადრე დგამენ. მის მოსართავათა და გასალამაზებლად კი სხვადასხვა სათამაშოებს, გრილიანდებს, ნათურებს, "წვიმებს” იყენებენ. ნაძვის ხეზე ასევე კანფეტებს და ტკბილეულსაც კიდებენ ხოლმე. არა მარტო ოჯახებში, არამდენ ქვეყნის ყველა დიდ ქალაქში იდგმევა ორიგინალურად გაფორმებული საახალწლო ნაძვის ხეები, რომლის გარშემოც არაერთი ღონისძიება იმართება.
იდეალურია ბამბის და შალის ვერცხლისფერი, ყავისფერი, ცისფერი და ღია ფერების სამოსელი. მომავალ წელს შეესაბამება მეტალის სტიქია, რომელსაც ახასიათებს ბრწყინვალება.
საახალწლო კაბის ფერი მოგიტანთ იღბალს – არჩევანი გააკეთეთ თეთრ, ოქროსფერ (ყვითელი ფერის), აგრეთვე, მბზინავ, ან ბისერით გაწყობილ კაბებზე.
თუმცა, კურდღელი საკმაოდ მშვიდობისმოყვარე ცხოველია და წინააღმდეგი არ იქნება, თუ თქვენ აირჩევთ მკვეთრ ფერს, მაგალითად, ზურმუხტისფერს ან იისფერს.
ახალი წლის თარიღს საქართველოში ხშირად ცვლიდნენ. მეშვიდე საუკუნემდე ახალ წელს აგვისტოში აღნიშნავდნენ, მეშვიდე საუკუნიდან მეცხრე საუკუნის დამდეგამდე - სექტემბერში, შემდგომ კი ახალი წელი მარტში გადაიტანეს. მარტში ახალი წლის აღნიშვნა
... კითხვის გაგრძელება »
გილოცავთ ყველას!და კიდევ: გისურვებთ მალე ჩვენს საქართველოში ღიმილიანი, ბედნიერი სახეები, გულიდან ამოხეთქილი სიცილი, ლამაზი კეკლუცი და ნაღდი მჯიღი გვენახოს; უსასრულოდ დაწერილიყოს სასიყვარულო ჰიმნები, ინტელექტი არ დაკარგულიყოს, შრომა შეგვყვარებოდეს, და შრომის ანაზღაურება შრომის შესაფერისი ყოფილიყოს. ერთად ვიყოთ, ერთმანეთის გვესმოდეს. რაც არ ვიცით -გვესწავლოს,გასაკიცხი ღრძოს გარეშე გაგვეკიცხოს. გულშემატკივრობის არ შეგვრცხვენოდეს, თანადგ
... კითხვის გაგრძელება »
დაბეგვილი ხორცი პიტნის სოუსით 
თბილისის დრო
